Alain Colunga: "Oraintxe, arrauna ez dago nire lehentasunen artean"
Hainbat urteko ibilbide luzearen ostean, erretiroa hartu Alain Colungak. Azken hamabost urteak Urdaibain egin ditu, eta, herriarekiko eta klubarekiko sentimenduak tarteko, zail egin zaio erabakia hartzea. Arraunaren egoeraz ere mintzatu da.
Aro aldaketa izango du aurten Urdaibai arraun elkarteak. Hainbat arraunlari joan dira; horietako bat, Alain Colunga (Barakaldo, Bizkaia, 1987), klubean urte gehien zeramatzan arraunlarietako bat. Hamabost urte egin ditu Bou Bizkaia-n, eta arrauna uztea erabaki du. Modu «naturalean» iritsi dela dioen arren, pena ere badaukala onartu du. Lantalde bat baino gehiago utzi du atzean.
Noiz eta nola hartu zenuen arrauna uzteko erabakia?
Erabakia ez da izan nire nahiagatik, baizik eta nire egoeragatik. Nahiko modu naturalean iritsi da erabakia. Azken finean, gauza asko iritsi zaizkit une berean; beste herri batera joan naiz bizitzera, guraso izan gara, lana aldatu dut… eta horrek denak ezintasuna sortu dit arraunean egiteko, denbora aldetik. Oraintxe, arrauna ez dago nire lehentasunen artean. Aurreikusten nuen zerbait zen, nahiz eta ez nekien ziurra izango zen, eta horri bueltak ematen egon naiz denboraldian zehar.
Askok badakite noiz erretiratuko diren, eta, azken denboraldian, buruan izaten dute azken estropada, azken Kontxa, azken bandera… zure azken denboraldia desberdina izan da.
Arraun munduan askotan gertatzen da esatea: «oso nekatuta nago, eta atsedena behar dut». Niri, berriz, ez zait hori inoiz gertatu. Datorren urtean arrauna utzi beharraren lanketa hori denboraldian zehar egin nahi nuen, ez behin amaitutakoan. Bestela, urrian edo azaroan beste txip bat daukazu, eta gogotsu zaude itzultzeko. Horregatik, lanketa hori aurretik egin nuen, neure baitan aukera hori egon zitekeela jakinda. Neure buruak egoera hori nola onartuko zuen ikusi nahi nuen, eta uste baino hobeto jasan dudala esango nuke. Pena bai, baina naturalki sentitu dut arrauna uzteko unea izan zitekeela.