Unai Egia: "Nabilek orain arte eduki ez duen itxura eman diete taldekideek"
Taldea izatetik, bakarkako proiektua izatera pasa zen Nabil, eta atzera ere talde formatua berreskuratu nahi izan du Unai Egia musikari lekeitiarrak. Bera dago abestien letra nahiz doinuen sorkuntzaren atzean, eta zortzigarren diskoa du esku artean: 'Loraila'. Bihar arratsaldean aurkeztuko dute diskoa Lekeition.
Esan erraz egiten dira, baina zortzi disko sortu, grabatu eta argitaratzeak, badu bere lana. Eta hori, ondo baino hobeto daki Unai Egia (1979) musikari lekeitiarrak. Nabil taldea sortuta, azken bi diskoak bakarka atera dituen arren, Loraila Nabilen zortzigarren lanagaz batera, talde formatua berreskuratu nahi izan du. Hala, bihar aurkeztuko dute diskoa, Lekeitioko kultur etxeko Azkue aretoan, 19:00etan.
Argitaratu duzue azken lana: Loraila. Nabilen zortzigarren lana da, ezta?
Bai, bagoaz batzuk jada. Naturako elementuetan oinarritutako bost disko egin genituen: Airea, Ura, Sua, Lurra eta Eter. Gero, Nabilen garai hori amaitu zen, eta bakarrik hasi nintzen. Formatu horretan bi disko atera nituen, eta hau, hirugarrena, taldean atera dut berriro.
Bueltan da beraz, talde formatua?
Bai. Iazko Lekeitioko jaietan kontzertu bat emateko lagun batzuei jotzeko eskatu nien, eta horren gustura ibili ginenez, kontzertuan zuzeneko diskoa atera genuen, eta azkenean, talde formatua mantendu dugu disko berrirako. Gitarra elektrikoan eta koroetan Kana aritu da, baxuan, Iñaki Alonso, perkusioan, Toki, eta nik gitarra akustikoa eta ahotsa egin ditut.
Eta zelakoa izan da berriro taldea izatera itzultzea?
Egia esan, abestiak gitarra eta ahotsarentzat sortu nituen. Eurei pasatu nizkien pistak etxean grabatuta, eta egin dituzten ekarpenak euren sorkuntza propioak izan dira. Hau da, nik ez diet esan era batera edo bestera egiteko, askatasun guztiz sortu dute, ze, nortasun oso handiko musikariak dira. Diskoari Nabilek orain arte eduki ez duen itxura bat eman diote taldekideek.
Beraz, taldekideek abestien sorkuntza prozesuan ere parte hartu dute?
Bai, abestiak janzteko orduan parte hartu dute. Horrez gain, abestien letrak eta doinuak nik sortutakoak dira. Orain arte ez dut ia ezer lekeitiarrez egin, Nabilen ez behintzat, baina lehenengo aldiz lekeitiarrez egin dut, eta horrek eman dio bestelako freskotasun bat ere. Hiru abesti dira lekeitiarrez, eta beste hiru, euskara batuan.
“Soinu oso organikoa da. Benetan jota daude kantak; akats txikiak nahita utzi nahi izan ditugu”.
Eta zergatik erabaki duzu orain lekeitiarrez abestea?
Natural irten zait. Lekeitio 700erako sortu genuen abestian, lekeitiarrez egin nuen, eta gustura ikusi nintzen lekeitiarrez abesten. Eta, hor pentsatu nuen: zergatik ez hori Nabilera eroan?
Zer entzun daiteke disko berrian?
Rock erdi-akustikoa entzuten da. Gitarra akustikoa oso presente dago, eta egurra asko entzuten da: kontrabaxua, kaxoia… Alde batetik, soinu oso organikoa da. Benetan jota daude kantak; akats txikiak nahita utzi ditugu. Abesti nahikoa zuzenak dira, eta gero, gitarra elektrikoak organiko horri magia gehitzen dio, argitasuna; hori diskoaren azalean erakusten ere saiatu gara. Gauza oso gardenak entzuten dira, eta azalean hori islatzen saiatu gara.
Nondik dator Loraila izena?
2024ko maiatzean hasi nintzen diskoa sortzen. Abesti batek, gainera, maiatzeko egun zehatz batez hitz egiten du, Burrundada Egunaz. Bada, hortxe hasten da diskoa, Burrundada Egunean. Eta loraila hitzak maiatza esan nahi du bizkaieraz, eta alaba ere maiatzekoa da. Uste dut maiatza nahikoa presente egon dela diskoan, eta gainera, hitza bera ere gustatzen zait.
Lehenengo Ez zintudan espero atera zenuen, eta gero, Iluntasuna.
Bai. Lehenengoa amodiozko kantua da. Bigarrena, single moduan atera nuen, eta oso ondo funtzionatu du. Jendeari diskoa datorrela esateko modu bat izan da. Gero, abesti bakoitzari bere tokia eman nahi diogu, bideoklipekin-eta.
“Lehenengo aldiz lekeitiarrez egin dut Nabilen, eta horrek eman dio bestelako freskotasun bat ere”.
Melankoliatik idazten duzula esan ohi duzu, baina Lasunak abestia hortik apur bat aldentzen da.
Abesti hori azken momentuan atera zen, ez zegoen diskorako pentsatuta, baina motibaziotik atera zitzaidan. Umorea dago kantuan, sarkasmoa, katxondeo gehiago… Ez da nire tonika, gehiago egiten dut beti poesiatik edo melankoliatik. Lasunak beste era batekoa da, eta freskotasuna eman eta diskoari beste itzuli bat emateko ondo dator. Baina esango nuke ez dela Nabilen kanta ohikoa. Hala ere, zuzenekoetan jendeari gustatzen zaiola ematen du.
Sorkuntza amaituta, grabaketak Mutrikuko AME estudioetan egin dituzue.
Bai, eta oso garrantzitsua izan da Axularren figura. Ez da bakarrik teknikoa, irakaslea da, maisu bat. Eta badaki lasaitzen, gustura egonarazten, oso ondo irakurtzen ditu kantak, badaki abesti bakoitzak zer behar duen… Egia esan, pieza klabea izan da. Eta diskoa oso-oso ondo entzuten da; Nabilek inoiz ez du horrelako soinua izan. Oso eskertuta gaude Axularrekin.
Oholtzara taldearekin igotzeko gogoz zaude?
Duela gutxi Tolosako taberna batean egon gara, eta oso ondo joan da. Uztailaren 12an Gizaburuagan joko dugu, 16an Lekeitioko Txatxo Txiringitoan eta 18an Ondarroako Arrigorrin. Horren aurretik, bihar diskoa aurkeztuko dugu Lekeitioko Azkue aretoan; data hori garrantzitsua da guretzat.
