Lau teilaren bidaia, Euskal Herritik Karibera
Jose Pablo Arriaga eskultore markina-xemeindarrak Atlantikoa bakarka gurutzatu du Mutrikutik Martinikara, eta bere familiarekin elkartuta jarraituko du 'Lau teila' proiektu artistiko eta poetikoan lanean.
Argazkia: Jose Pablo Arriaga. Jose Pablo Arriaga eskultore markina-xemeindarrak Atlantikoa zeharkatu du bakarka azken asteetan, Mutrikutik abiatu eta Martinikara (Karibe) iritsita. Eskultoreak adierazi duenez, zeharkaldiaren bitartez mugimenduan sortzen den esperientzia bateratu du, artea, itsasoa eta bizipen pertsonalak uztartuz. Hala, Lau teila proiektu poetiko eta familiakoia abiatu du.
Bizkaia belaontzian egin du bidaia, eta Martinikara heltzeagaz batera, haren bikotekidearekin eta bi alabekin elkartu da Arriaga. Adierazi duenez, hemendik aurrera batera jarraituko dute proiektuan lanean: “Lau teila ez da bidaia soil bat: arnasten, flotatzen eta hegan egiten duen obra bat da. Nabigatzen duen artea”.

Argazkia: Jose Pablo Arriaga.
Proiektuaren bihotzean lau teila berezi daude, egurrezkoak eta buztin-antzez margotutakoak: “Batzuetan ur gainean flotatzen dute, besteetan, berriz, hegaztiak bezala aidatzen dira. Ibili horretan behatu egiten dute. Haien begiradek, paisaiak ez ezik, bidaiaren bizipen bera ere atzitzen dute. Izate horrek blaitzen gaitu gu ere, Bizkaia nabigtzen dugunok: lauko familia bat, urte betez erlojurik ezagutuko ez duena”.
Arriagak Atlantikoaren zeharkaldia prozesu artistiko gisa ulertzen du, istorio linealak kontatzetik harago. Haren hitzetan, zeharkaldia sorkuntza da: ez ditu istorioak kontatzen, “denborari eta espazioari, harremanei eta itsasargi ditugun balioei forma” ematen die. “Teilak ez dira hondoratzen; flotatu egiten dute. Ez dira gelditzen; hegan egiten dute”, adierazi du. Hala, Kuban utziko dute horietako bat, “anaitasun ekintza gisa, ingurunearekin eta bertan bizi direnekin integratzen den, eta uki daitekeen, elkartasun ikur gisa”.
Artistaren esanetan Lau teila “familia, kultura eta mugimenduan dagoen artea” da; haizearekin, itsasoarekin eta argiarekin etengabeko elkarrizketan dagoen pieza bizia. Haren ustez, egitasmoa “poesia eta eskultura laborategia” da: “Haizeak laztandutako lau teila, sustraien eta ostertzaren artean, istant bakoitza berez arnasa hartzen duen eta existitzen den forma bihurtuz”.